PANANGLAGLAGIP KADAGITI NATAY

SA BAYANG FILIPINAS

Ni Apolinario Mabini

Bagamat mahina at ako’y may saquit

kinusa ng loob, bayang inibig

na ipagparali ang laman ng dibdib

di na alintana ang madlang ligalig.

Sa panahong itong kahigpitang sakdal

ay dapat itaya ang layaw at buhay,

sa pagka’t di natin dapat pabayaan

iba ang kumabig ating kapalaran.

Tingni’t nagdadaang halos magpangabot

mga kababalaghang pakita ng Dios,

tingni yaong bayang palalo at hambog

dahil sa ugaling ipinagbabantog.

Sapagkat ng una’y kaniyang nasasakupan

malalaking bayang nadaya’t nalalang,

kaya naman ngayo’y pinagbabayaran

ang nagawang sala sa sangkatauhan.

Talastas ko’t walang kamahalang sadya

sino mang magsaya sa ibang sakuna;

nguni’t lalong talos na di naaakma

na sa bayang iya’y makisalamuha.

Pinaghihimas ka at kinakapatid

kapag sa sakuna siya’y napipiit;

nguni’t kung ang baya’y payapa’t tahimik

aliping busabos na pinaglalait.

Ah! Pag nakipag-isa sa naturang bayan

gagamit ka ng di munting kaul-ulan

kun dili kaya’y magpapakamatay,

‘pag hindi sa utos ng Dios sumuay.

At kung ang balang na ay waling bahala

at ipatuloy mo kaul-ulang nasa,

haharanging pilit ng dugong naglawa

ng mga anak mong lubos na naaba.

Sasabihin niya’y, tigil

at huag ka na magpapatibulid sa ikamumura

pagka’t ng ikaw lama’y guminhawa

kaya ibinuhos ang madlang parusa.

Di ko hinahangad na ikaw’y lumabas

sa kampo ng walang kahusaya’t sangkap,

pagka’t talastas kong matuid ang landas

at mahahatid ka sa pagkapahamak.

Ang inoola ko’y dili iba’t ito

mag-isa ang loob ng lahat ng tao,

sa loob ng bayan at sa bawa’t barrio

ay biglang maghalal ng isang Pangulo.

Ang mga Pangulo ay mangag-uusap

pipili ng Punong lalong nararapat

humusay ng gulo, magtuto sa lahat

at tumayo naman sa bayang nag-atas.

Ang mga Pangulo habang naghuhusay

ng sa isa’t isang mga kaibigan,

hinahanap naman nitong Punong bayan

ang Punong nahalal sa mga kahangan.

At kung matuklasa’y biglang pupulungin

pagkakaisahin ang Punong susundin

at sa kabayana’y lalong tatanghalin

sampong tagatayo na kikilalanin.

Ytong tagatayo’y kusang maglalakbay,

tutunguhin niya ibang kabayanan

at kung matagpuan mga kababaya’y

ipakikita na dalang kasulatan.

Sa sulat na ito nanga kapirma

ang mga Pinunong nagsugo sa kanya,

upang mapagnuynoy yaong Ordenanza

pati ng programa niyaong Republica.

Tuloy kilalanin niyaong kapisanan

 ang kapangyarihan niyang tinataglay

at siya ay isa sa mangaghahalal

doon sa Presidenteng kapunupunuan.

At siya’y magtungkol na makapaghanap

ng ikagagaling nitong Filipinas

at ng kabayanang sa kaniya’y nag-atas

 ayon sa tadhana niyong Ordenanzas.

At ang mga salin na nagpapatunay

sa mga Pinuno na pagkakahalal

ay sa Presidente kusang ibibigay

 upang pagtibayin yaong katungkulan.

Ito nga’t di iba aking pinipita

 sa iyo, oh bayang inoola

kun ito ang gawi’y magkakaroon ka

 boong kailangan at ikaka-kaya.

Kahusaya’t lakas, boong kasangkapan

pawang hahakutin sa iyong kandungan

at may mananagot, kun ang ibang bayan

 ang ibig maglutas iyong kabuhayan.

Sa tawong marami walang iluluhog,

kundi mangag-bait ng di mabalatong

huag mabalisa ng di maparool

at di nababakla loob na hinahon.

Sa mayama’t pantas ay ipatalos

sa kanilang kamay tinipon ng Dios ang yaman

at dunong na gagawing tungcod

upang masapit mo ang ikababantog.

Kahima’t talikdan ang ingat na dangal

at ikakait nila ang na kakayanan,

hindi rin uurong ang balisang bayan,

galit palibhasa’y siyang umaakay.

Lahat na madana’y kun maigiba na

sa tinakbo-takbo walang pinupunta

tambing babalikan ang di nabalisa

sa galit ng Dios siya’y isasanga.

Nguni’t hindi ito ang pinaglalagiyan

ng boong pag-asang laon ng sinimpan

ang pananalig ko ay buhay na buhay

sa mga anak mong katutubong damdam.

Bayang sakdal tapang at dati sa tiis

pinangingilagan ng dusa’t panganib

himala ng sipag kun natatahimik

sa pagka alipin ay lihis na lihis.

Sa pagkadakila tungo iyang bayan

at natatalagang malakas na kamay

na ipaghuhusay sa sangdaigdigan

pinilis hinirap ng Poong may kapal.

Ang bayang ito’y may tinagong lakas

na ikaaahon sa pagkapahamak,

at makahihingi ng luklukang dapat

sa apkikiulong sa ibang Potencias.

Tantong manalig ka’t ikaw’y tutulungan

kanilang inanak hindi babayaan

pagka’t pawang hirap siyang maaayunan

nguni’t kun tumulong ay kaginhawahan.

Mga binibini siyang magyayakag

 upang maitunghay noong maliwanag

na pinaglahoan ng pula’t paghamak

at pakundanganan ang puring iningat.

Yaring salita ko’y kusang ititigil

taluktok ng bundok siyang tutunguhin

dito ihahagis, bayang ginigiliw

ang magbati sa iyong luningning.

Kapag nabalita sa huning mapanglaw

niyaong mga ibon aking pagkamatay,

pakatantoin mong huling binitiwan

ng mga bibig ko ang iyong pangalan.

At siya rin naming marahil tawagin

sa mga sala ko’y upang patawarin

ibukas ang pinto’t tuloy papasukin

sa piling tahanan ng payapa’t aliw.

Group 2, #6

/liwayway

/mikoy

/kuting

/ariane

/aira’mae_05

/yanie

/shellaG

/joandeleon